ผู้เงียบชนะได้มากกว่า

ฉันไม่ได้มาหา Dragon Flame Duel เพื่อหามงไฟ เดินมาเพราะเบื่อหน่ายกับเสียงรบก—คนที่เดิมพันเหมือนฟ้าร้องโดยไม่รู้เหตุผล

กฎข้อที่หนึ่ง: อ่านความเงียบระหว่างมังกับเสือ

บ้านไม่คำรามเมื่อคุณจ้องมองโอกาส ขอบเขตที่แท้จริงไม่อยู่ที่สัดส่วนกำไรหรือการคูณหลายเท่า—แต่อยู่ที่อัตราการชนะ 48.6% ที่สงบอยู่ระหว่างสองแรง

กฎข้อที่สอง: งบประมาณเป็นลมหายใจ ไม่ใช่วาบไลต์

ขีดจำกัดรายวันของฉัน? บาท 800–1000—และไม่มีวันไหนเกินถ้วยชาหลังสามสิบนาที ผมไม่ตามล่อรางวัล; ผมติดตามลมหายใจของผมเหมือนพระสงฆ์มองดาวผ่านหน้าต่างฝนเปียก

กฎข้อที่สาม: สหภาพคือรางวัลแท้จริงของคุณ

ฉันเข้าร่วมชุมชนเงียบที่เราแบ่งปันภาพหน้าจอ—not เพื่ออวด—that เพื่อบอกว่า: ‘ฉันแพ้สามรอบ… จากนั้นจึงชนะ’ คนไม่มีใครเชียร์ louder เดียว; เราพยักศีลด้วยกันในความเงียบ เหลานี้ไม่ใช่สถิติ—they’re สิ่งประดิษฐ์แห่งจิตวิญญา

ข้อสรุปสุดท้าย: คุณกำลังเล่นเกม—คุณกำลังยกย่องพิธีกรรม

Dragon Flame Duel ไม่ใช่เรื่องของการเอาเงินไป พูดถึงความจำว่าแต่ละช่วงเงียบนั้นเป็นทางเลือก—and การหยุดแต่ะละครั้ง เป็นคำภาวนา มังก็ยังคงพูดเบาๆ; มันฮัมในโน๊ตเล็กๆภายใต้แรงกดดัน